آشپزخانه مبلمان مبل منزل ناهارخوری پردیس کلاسیک

شرایط یک آشپزخانه خوب

 

یک آشپزخانه امروزی در خانه

یک آشپزخانه خوب دارای شرایط زیر است:

لزوم نورپردازی مناسب

در آشپزخانه‌های قدیم که مانند امروز دارای کابینت‌های ثابت و جاسازی شده و محل مشخصی برای اجاق گاز، یخچال و دیگر وسایل آشپزخانه نبودند، نورپردازی اغلب به وسیله یک چراغ آویز سقفی که در مرکز سقف آشپزخانه نصب می‌شد انجام می‌گرفت. چرا که اغلب فعالیت‌های داخل آشپزخانه (مانند آماده‌سازی مواد غذایی) بر روی میز وسط آشپزخانه انجام می‌شد. اما امروزه باید به گونه‌ای این نورپردازی صورت بگیرد تا باعث نشود که آشپز پشت به نور قرار گیرد و باعث خستگی مفرط

لزوم جریان داشتن هوا

یک آشپزخانه خوب همچنین باید به گونه‌ای طراحی شود که هوا در آن جریان داشته باشد و گرما و بوی ناشی از پخت غذا را به خارج منتقل نماید.

طرح آشپزخانه خوب

کن کرن در مقاله ی مالکان خانه های ساخته شده ( بهارهای زرد، آهیو، 1961، جلد چهارم . ص 30 ) این گونه می نویسد یک طرح آشپزخانه خوب طرحی  است که فضای لازم برای نگه داری مواد را فراهم و هم چنین قسمت ها و وسایل لازم برای آشپزی در آن فراهم و هم چنین قسمت ها و وسایل لازم برای آشپزی در آن موجود باشد. وی با برداشت از مطالعات دانشگاه کرنل قسمت ها و وسایل لازم برای آشپزی را ابزاری نظیر سینک ، اجاق ، یخچال ، مخلوط کن و محلی برای سرو غذا بیان می کند. برای نگه داری مواد و وسایل آشپزخانه بین 3.5 متر تا 4.5 متر فضا آزاد البته به غیر از فضای لازم برای جا ظرفی و اجاق ، لازم است ( کرنل کینچن ، لگن بیر ، دانشگاه کرنل ،1952) در حالی که محدودیت فضا و جا میان این قسمت های مهم و اصلی آشپزخانه اهمیت دارد اما شواهد عملی کم تری در خصوص آن ها وجود دارد. ارزیابی های و نظرات متفاوت است. حساب سرانگشتی و قاعده تجربی که ما به عنوان فرض مسلم پذیرفته ایم این است که هیچ یک از این وسایل نمی بایستی بیش از 2 یا 4 قدم یا به عبارتی فاصله ای بیش از 3  متر با هم داشته باشند

نشیمن مبل ناهارخوری کلاسیک مدرن راحتی

نشیمن

این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید.

نشیمن فضای خصوصی و خودمانی خانه است، یعنی جایی که اعضای خانواده در آنجا دور هم جمع می‌شوند و به گفتگو، تماشای تلویزیون و استفاده از وسایل صوتی و تصویری و سرگرم‌کننده مطالعهٔ روزنامه یا کتاب، بازی و ... می پردازند. در این فضا معمولاً یک سری مبل راحت و میز، لوازم صوتی و تصویری و وسایل مربوط به آن، قفسه کتاب،روزنامه،عکس و یادگاری‌های خانوادگی و ... وجود دارد.

چنانچه فعالیت‌های دیگری نظیر خیاطی،اتو کشی، پذیرایی از میهمانان غیر رسمی، کار با رایانه و مانند آن نیز در این فضا صورت پذیرد، فضایی برای وسایل لازم برای این فعالیت‌ها نیز در آنجا در نظر گرفته می‌شود. یکی از مواردی که باید در طرح نشیمن خانه مد نظر قرار گیرد، فراهم ساختن شرایطی برای دور هم نشستن اعضای خانواده و تشکیل هرچه بهتر جمع خانوادگی است در نتیجه شاید بهتر باشد که در انتخاب فرم این فضا، به اشکالی که امکان نشستن حلقه مانند را به خانواده میدهد فکر کرد و از اشکالی که خیلی کشیده و بی تناسب است، پرهیز کرد. فرم هایی نظیر دایره، مربع، چند ضلعی ها، که مرکز یا کانون متمرکزی دارند، این امکان را بیشتر فراهم می‌کنند. علاوه بر انتخاب فرم مناسب برای نشیمن بهتر است که چیدمان وسایل آن نیز به شکلی باشد که آن‌ها در مسیر رفت و آمد قرار نداشته باشند و در بخش‌های دنج و گوشه‌ای قرار گیرد. در این حالت امکان دور هم نشستن یا تمرکز بیشتر فراهم می‌شود. در نظر گرفتن محور توجه جمع افراد نشسته به سوی تلویزیون، شومینه، منظره‌ای زیبا و چشم‌انداز و نظایر آن نیز از دیگر مسائلی است که باید در چیدمان وسایل نشیمن مد نظر قرار گیرد.

تلویزیون در نشیمن نباید به گونه‌ای باشد تا نوری که از پنجره به فضای داخلی نشیمن می‌تابد مانع از دید واضح و راحت آن برای تماشاگران باشد.

اگر در نشیمن، از مبل یا صندلی برای نشستن استفاده نشده و افراد روی زمین می نشینند، کف نشیمن به کفپوشی نرم و کلفت همچون فرش یا موکت ضخیم و پرزدار نیاز دارد. ضمنا در طرح تناسبات این نشیمن باید به ابعاد و اندازه‌های رایج و استاندارد فرش (6متری،9 متری، 12 متری) توجه کرد.

وجود دیوار هایی با ارتفاع مناسب برای تکیه دادن افراد نشسته روی زمین و همچنین توجه به فرم و جانمایی مناسب پنجره‌ها از دیگر مواردی است که باید در طراحی این نشیمن به آن دقت کافی داشت.

در خانه‌های سنتی برای جوابگویی به این دو نیاز، اولا از پنجره‌هایی که تا کف اتاق ادامه داشت و دیدی مناسب برای افراد نشسته روی زمین را به حیاط فراهم می ساخت و ثانیا از ساخت طاقچه‌های در ارتفاعی بالاتر از سر فرد نشسته روی زمین کمک می گرفتند.

ابعاد، اندازه و وسعت نشیمن با توجه به نوع فعالیت‌ها و مبلمان و وسایلی که در آن قرار دارد، تعیین می‌شود. علاوه بر مساحت لازم،نور کافی و داشتن دید زیبا به محوطهٔ بیرون از دیگر شرایط یک نشیمن مناسب است.

دسترسی آشپزخانه و نشیمن باید راحت باشد تا پذیرایی از میهمانان به آسانی صورت گیرد.

در صورتی که میز کار یا مطالعه در نشیمن قرار گیر باید در زاویه مناسب با پنجره باشد تا نور کافی را دریافت کند.

مبلمان نشیمن نباید در مسیر رفت و آمد، جلوی درب اتاق‌ها یا درب ورودی قرار گیرد.

بهتر است که دسترسی اتاق خواب به نشیمن راحت باشد.

مبلمان یا فضای نشستن اعضای خانواده باید به محوطه ی بیرون، یا فضایی زیبا دید داشته باشد تا نشستن را برای افراد لذت بخش تر کند.

اگر نشیمن خانه در ادغام با پذیرایی نباشد، نباید از در ورودی دید داشته باشد.

اگر حد واسط این دو فضا فضایی نیمه باز، همچون ایوان و بالکن، نیز طرح شود، ارتباط بین نشیمن و حیاط بیشتر و با مشکلات کمتری روبرو می‌شود.

نشیمن خانه باید فضایی مناسب برای دور هم جمع شدن صمیمی، گرم، خودمانی و راحت باشد و محرمیت لازم را داشته باشد. این فضا با توجه به الگوی زندگی خانواده ی ساکن در آن می‌تواند به صورت فضایی کاملاً بسته و خصوصی طرح شود، یا اینکه با درجه ی محرمیت کمتری به صورت باز و در ادغام و رابطه ی قوی با پذیرایی و غذا خوری و آشپزخانه طرح شود.[۱]

در معماری سنتی ایرانی، اتاق‌هایی بودند که نسبت به تالار اهمیت کمتری داشتند و از اتاق‌های ساده مهمتر بودند. نشیمن، محل تجمع افراد خانواده و مهمان‌های بسیار نزدیک به حساب می‌آمد این عناصر از نظر تزئینات بسیار ساده بودند.